سدان

یکی دیگر از لوازم و تجهیزاتی که از سال ۱۸۱۶ میلادی تاکنون مورد استفاده قرار می‌گیرد، گوشی پزشکی (استتوسکوپ) نام دارد. در این گوشی ها به مرور زمان سیستم های پیشرفته تری به کار برده شده است. به این ترتیب پزشکان به راحتی از آنها جهت تشخیص بیماری های قلبی و ریوی استفاده کنند.

تجهیزات پزشکی به دلیل تنوع بسیاری که دارند به پزشکان کمک بسیاری می کنند که درمان بسیاری از بیماری ها را انجام دهند. بنابراین عدم وجود این لوازم کارایی پزشکان را تا حدود زیادی کاهش خواهد داد. از آنجایی که قدمت این وسیله پزشکی به دو قرن می رسد، در نتیجه کمتر کسی پیدا خواهد شد که اسم گوشی مخصوص پزشکی را نشنیده باشد. امروزه به این گوشی ها استتوسکوپ نیز می گویند. برای این منظور در این مقاله در مورد گوشی پزشکی (استتوسکوپ) و ویژگی‌ های آنها مطالبی را ارائه دهیم.

گوشی پزشکی (استتوسکوپ) چیست؟

این وسیله پزشکی به گونه ‌ای طراحی شده است که با قرار گیری روی اندام های بدن مانند قفسه سینه یا نبض بدن صدای ضربان قلب، خش خش ریه و تعداد نبض شنیده خواهد شد. به دلیل طراحی بسیار ساده این تجهیزات پزشکی هر فردی به راحتی قادر خواهید بود با تمرین نحوه استفاده از آن را آموزش ببیند.

بنابراین این وسیله جز ابزارهای عمومی در پزشکی به شمار می رود. در این گوشی دو لوله بسیار محکم پلاستیکی قرار داده شده که از طریق سایر اجزای دیگر در این وسیله صدا را به گوش پزشک می رسانند. گوشی های لاستیکی که در این دستگاه ‌ها تعبیه شده است سبب می شود که صدا را از لوله ها به سمت گوش هدایت می کند و از این طریق پزشک قادر خواهد بود اختلالات و بیماری های درونی افراد را تشخیص دهد.

در این قسمت از گوشی ها نباید هیچگونه گرفتگی وجود داشته باشد زیرا ممکن است نتیجه معاینه را تغییر دهد. بنابراین در صورت خراب شدن گوشی ها امکان تعویض آنها وجود دارد.

گوشی پزشکی (استتوسکوپ) چه کاربردی دارد؟

بدون شک جهت درمان سرماخوردگی و انجام معاینات برای یک بار هم که شده به پزشک مراجعه کرده اید. اولین اقدامی که پزشک جهت معاینه شما انجام می دهد، گوش کردن به صدای ریه و ضربان قلب است. با استفاده از گوشی پزشکی (استتوسکوپ) و کشیدن نفس های عمیق، پزشک متوجه پیشرفت بیماری شما خواهد شد و جهت انجام معاینات دقیق تر آزمایشات بیشتری را برای شما خواهد نوشت.

در واقع هر صدایی که در درون اندام های داخلی شما اتفاق می‌افتد از طریق گوشی ‌های پزشکی به راحتی قابل شنیدن است و پزشک بر این اساس مشکلات داخلی را تشخیص می دهد.

به عنوان مثال در تشخیص بیماری های قلبی پزشک ضربان قلب بیمار را در هر دقیقه مورد بررسی قرار می دهد. در صورتی که این ضربان بیشتر از حد معمول یا کمتر از آن باشد نشان می دهد که بیمار دارای مشکلات قلبی است. در این صورت انجام اکو و سایر آزمایشات مربوط به قلب برای بیمار تجویز می شود. دریچه هایی که در قلب وجود دارند؛ سبب می شوند صدایی در قلب ایجاد شود که به آن صدا ضربان قلب می گویند.

اجزای گوشی پزشکی (استتوسکوپ) چیست؟

گوشی های پزشکی دارای طراحی ساده هستند و در حالت کلی از چهار جز تشکیل شده اند. که در ادامه آنها را بیان می کنیم.

هدست گوشی

هدست به قسمتی از این گوشی ‌ها گفته می‌شود که در داخل گوش قرار می‌گیرد و از این طریق صداها را به گوش پزشک می رساند. در واقع این قسمت از گوشی های پزشکی را با متریال لاستیک بسیار نرم و انعطاف پذیری تولید می کنند تا در زمان وارد شدن در گوش پزشکان آسیبی به نواحی داخلی گوش آنها نرسانند. همچنین این هدست ها باید به گونه ای طراحی شوند که در داخل گوش تکان نخورند به گونه ای که هیچ صدایی از خارج قابل شنیدن نباشد.

سر مخصوص گوشی

سر گوشی به صورت مخروط طراحی می شود و در زمان تولید آن از فلز آلومینیوم و استیل استفاده می کنند. این بخش دارای یک فضای تو خالی است و از این طریق صدا با شدت بیشتری به داخل گوشی منتقل خواهد شد. این فلزات دارای وزن مناسبی هستند. بنابراین در زمان استفاده آسیبی را به پزشک وارد نخواهند کرد. با این حال استحکام و مقاومت آنها در برابر ضربه و فشار بسیار بالا است.

تیوب­ ها

اجزای دیگری که در گوشی های پزشکی وجود دارد، تیوب‌ ها هستند که به قسمت سر گوشی متصل می شوند. این اجزا را با متریال pvc تولید می کنند که صدا به راحتی از آنها به گوشی منتقل می شود. همچنین این متریال در سبک شدن گوشی پزشکی (استتوسکوپ) نقش بسیاری دارد و به دلیل ویژگی‌ های منحصر به فرد خود مانند انعطاف پذیری بالا و کیفیت مطلوب یکی از بهترین متریال ها جهت ساخت تیوب ها به شمار می روند.

یکی از ویژگی‌ های بسیار مهمی که در تیوب گوشی ها بسیار مورد توجه است، طول آنها عنوان می شود. طول این تیوب ها باید به صورت استاندارد در نظر گرفته شوند؛ زیرا طول بیش از حد کوتاه معاینه را برای پزشک سخت خواهد کرد و طول های بیشتر از حد بلند نیز در رسیدن صدا به گوش پزشک و کیفیت آن تاثیر گذار خواهند بود. ضخامت تیوب ها به گونه ای است که صدا به راحتی از آن عبور کرده و هیچ گونه اختلالی در آن ایجاد نخواهد شد.

دیافراگم گوشی

دیافراگم گوشی به قسمتی از آن گفته می‌شود که در سر گوشی قرار می‌گیرد و پزشک با قرار دادن و فشار دادن آن روی سینه یا قلب بیمار صدای ضربان قلب را خواهد شنید.

در سر گوشی پزشکی (استتوسکوپ) دو قسمت وجود دارد. سمتی که روی سینه بیمار قرار می‌گیرد به نام دیافراگم و سمت روبروی آن به نام بل نامیده می شود. دیافراگم جهت دریافت فرکانس های بالای داخلی به کار می رود در صورتی که از بل جهت شنیدن صداهای کم فرکانس استفاده خواهد شد.

برعکس دیافراگم، بل برای گوش دادن به صداهای کم فرکانس است. بنابراین دیافراگم یکی از اجزای بسیار حساس این گوشی ها عنوان می شود که دارای لبه های فلزی بسیار محکم و مقاوم است. این ویژگی سبب می ‌شود که فشردن آن روی قفسه سینه به درستی انجام شود. بنابراین صدا به راحتی به گوش پزشک نخواهد رسید.

در مراکز درمانی، مطب شخصی پزشکان، بیمارستان ها، درمانگاه ها، کلینیک های درمانی و بهداشتی، خانه سالمندان و بسیاری از مکان های دیگر درمانی پزشک از گوشی پزشکی (استتوسکوپ) برای معاینات اولیه بیماران استفاده می‌ کنند.

در آخر

سایت پزشکی سدان یکی از بهترین فروشگاه های آنلاین است که توانسته مخاطبان بسیار زیادی را به سمت خود جذب کند. در این سایت انواع گوشی های پزشکی، وسایل و تجهیزات دیگر وجود دارد که به شما این امکان را می دهد که محصولات مورد نظر خود را بدون فوت وقت و در درب منزل تحویل بگیرید.

در نتیجه این مقاله باید بگوییم که گوشی پزشکی (استتوسکوپ) یکی از تجهیزات بسیار قدیمی است که تاکنون تغییرات بسیاری را به خود دیده است و امروزه انواع متنوعی از آن تولید می ‌شود که هر کدام از آنها ویژگی های منحصر به فردی دارند. در حالت کلی همه این تجهیزات ۴ بخش مهم به نام هدست، سر گوشی، دیافراگم و تیوب دارند که از این طریق صدای اندام داخلی راحت تر به گوش پزشک خواهد رسید و معاینه دقیق‌ تری را انجام خواهد داد.

یکی دیگر از لوازم و تجهیزاتی که از سال ۱۸۱۶ میلادی تاکنون مورد استفاده قرار می‌گیرد، گوشی پزشکی (استتوسکوپ) نام دارد. در این گوشی ها به مرور زمان سیستم های پیشرفته تری به کار برده شده است. به این ترتیب پزشکان به راحتی از آنها جهت تشخیص بیماری های قلبی و ریوی استفاده کنند.

تجهیزات پزشکی به دلیل تنوع بسیاری که دارند به پزشکان کمک بسیاری می کنند که درمان بسیاری از بیماری ها را انجام دهند. بنابراین عدم وجود این لوازم کارایی پزشکان را تا حدود زیادی کاهش خواهد داد. از آنجایی که قدمت این وسیله پزشکی به دو قرن می رسد، در نتیجه کمتر کسی پیدا خواهد شد که اسم گوشی مخصوص پزشکی را نشنیده باشد. امروزه به این گوشی ها استتوسکوپ نیز می گویند. برای این منظور در این مقاله در مورد گوشی پزشکی (استتوسکوپ) و ویژگی‌ های آنها مطالبی را ارائه دهیم.

گوشی پزشکی (استتوسکوپ) چیست؟

این وسیله پزشکی به گونه ‌ای طراحی شده است که با قرار گیری روی اندام های بدن مانند قفسه سینه یا نبض بدن صدای ضربان قلب، خش خش ریه و تعداد نبض شنیده خواهد شد. به دلیل طراحی بسیار ساده این تجهیزات پزشکی هر فردی به راحتی قادر خواهید بود با تمرین نحوه استفاده از آن را آموزش ببیند.

بنابراین این وسیله جز ابزارهای عمومی در پزشکی به شمار می رود. در این گوشی دو لوله بسیار محکم پلاستیکی قرار داده شده که از طریق سایر اجزای دیگر در این وسیله صدا را به گوش پزشک می رسانند. گوشی های لاستیکی که در این دستگاه ‌ها تعبیه شده است سبب می شود که صدا را از لوله ها به سمت گوش هدایت می کند و از این طریق پزشک قادر خواهد بود اختلالات و بیماری های درونی افراد را تشخیص دهد.

در این قسمت از گوشی ها نباید هیچگونه گرفتگی وجود داشته باشد زیرا ممکن است نتیجه معاینه را تغییر دهد. بنابراین در صورت خراب شدن گوشی ها امکان تعویض آنها وجود دارد.

گوشی پزشکی (استتوسکوپ) چه کاربردی دارد؟

بدون شک جهت درمان سرماخوردگی و انجام معاینات برای یک بار هم که شده به پزشک مراجعه کرده اید. اولین اقدامی که پزشک جهت معاینه شما انجام می دهد، گوش کردن به صدای ریه و ضربان قلب است. با استفاده از گوشی پزشکی (استتوسکوپ) و کشیدن نفس های عمیق، پزشک متوجه پیشرفت بیماری شما خواهد شد و جهت انجام معاینات دقیق تر آزمایشات بیشتری را برای شما خواهد نوشت.

در واقع هر صدایی که در درون اندام های داخلی شما اتفاق می‌افتد از طریق گوشی ‌های پزشکی به راحتی قابل شنیدن است و پزشک بر این اساس مشکلات داخلی را تشخیص می دهد.

به عنوان مثال در تشخیص بیماری های قلبی پزشک ضربان قلب بیمار را در هر دقیقه مورد بررسی قرار می دهد. در صورتی که این ضربان بیشتر از حد معمول یا کمتر از آن باشد نشان می دهد که بیمار دارای مشکلات قلبی است. در این صورت انجام اکو و سایر آزمایشات مربوط به قلب برای بیمار تجویز می شود. دریچه هایی که در قلب وجود دارند؛ سبب می شوند صدایی در قلب ایجاد شود که به آن صدا ضربان قلب می گویند.

اجزای گوشی پزشکی (استتوسکوپ) چیست؟

گوشی های پزشکی دارای طراحی ساده هستند و در حالت کلی از چهار جز تشکیل شده اند. که در ادامه آنها را بیان می کنیم.

هدست گوشی

هدست به قسمتی از این گوشی ‌ها گفته می‌شود که در داخل گوش قرار می‌گیرد و از این طریق صداها را به گوش پزشک می رساند. در واقع این قسمت از گوشی های پزشکی را با متریال لاستیک بسیار نرم و انعطاف پذیری تولید می کنند تا در زمان وارد شدن در گوش پزشکان آسیبی به نواحی داخلی گوش آنها نرسانند. همچنین این هدست ها باید به گونه ای طراحی شوند که در داخل گوش تکان نخورند به گونه ای که هیچ صدایی از خارج قابل شنیدن نباشد.

سر مخصوص گوشی

سر گوشی به صورت مخروط طراحی می شود و در زمان تولید آن از فلز آلومینیوم و استیل استفاده می کنند. این بخش دارای یک فضای تو خالی است و از این طریق صدا با شدت بیشتری به داخل گوشی منتقل خواهد شد. این فلزات دارای وزن مناسبی هستند. بنابراین در زمان استفاده آسیبی را به پزشک وارد نخواهند کرد. با این حال استحکام و مقاومت آنها در برابر ضربه و فشار بسیار بالا است.

تیوب­ ها

اجزای دیگری که در گوشی های پزشکی وجود دارد، تیوب‌ ها هستند که به قسمت سر گوشی متصل می شوند. این اجزا را با متریال pvc تولید می کنند که صدا به راحتی از آنها به گوشی منتقل می شود. همچنین این متریال در سبک شدن گوشی پزشکی (استتوسکوپ) نقش بسیاری دارد و به دلیل ویژگی‌ های منحصر به فرد خود مانند انعطاف پذیری بالا و کیفیت مطلوب یکی از بهترین متریال ها جهت ساخت تیوب ها به شمار می روند.

یکی از ویژگی‌ های بسیار مهمی که در تیوب گوشی ها بسیار مورد توجه است، طول آنها عنوان می شود. طول این تیوب ها باید به صورت استاندارد در نظر گرفته شوند؛ زیرا طول بیش از حد کوتاه معاینه را برای پزشک سخت خواهد کرد و طول های بیشتر از حد بلند نیز در رسیدن صدا به گوش پزشک و کیفیت آن تاثیر گذار خواهند بود. ضخامت تیوب ها به گونه ای است که صدا به راحتی از آن عبور کرده و هیچ گونه اختلالی در آن ایجاد نخواهد شد.

دیافراگم گوشی

دیافراگم گوشی به قسمتی از آن گفته می‌شود که در سر گوشی قرار می‌گیرد و پزشک با قرار دادن و فشار دادن آن روی سینه یا قلب بیمار صدای ضربان قلب را خواهد شنید.

در سر گوشی پزشکی (استتوسکوپ) دو قسمت وجود دارد. سمتی که روی سینه بیمار قرار می‌گیرد به نام دیافراگم و سمت روبروی آن به نام بل نامیده می شود. دیافراگم جهت دریافت فرکانس های بالای داخلی به کار می رود در صورتی که از بل جهت شنیدن صداهای کم فرکانس استفاده خواهد شد.

برعکس دیافراگم، بل برای گوش دادن به صداهای کم فرکانس است. بنابراین دیافراگم یکی از اجزای بسیار حساس این گوشی ها عنوان می شود که دارای لبه های فلزی بسیار محکم و مقاوم است. این ویژگی سبب می ‌شود که فشردن آن روی قفسه سینه به درستی انجام شود. بنابراین صدا به راحتی به گوش پزشک نخواهد رسید.

در مراکز درمانی، مطب شخصی پزشکان، بیمارستان ها، درمانگاه ها، کلینیک های درمانی و بهداشتی، خانه سالمندان و بسیاری از مکان های دیگر درمانی پزشک از گوشی پزشکی (استتوسکوپ) برای معاینات اولیه بیماران استفاده می‌ کنند.

در آخر

سایت پزشکی سدان یکی از بهترین فروشگاه های آنلاین است که توانسته مخاطبان بسیار زیادی را به سمت خود جذب کند. در این سایت انواع گوشی های پزشکی، وسایل و تجهیزات دیگر وجود دارد که به شما این امکان را می دهد که محصولات مورد نظر خود را بدون فوت وقت و در درب منزل تحویل بگیرید.

در نتیجه این مقاله باید بگوییم که گوشی پزشکی (استتوسکوپ) یکی از تجهیزات بسیار قدیمی است که تاکنون تغییرات بسیاری را به خود دیده است و امروزه انواع متنوعی از آن تولید می ‌شود که هر کدام از آنها ویژگی های منحصر به فردی دارند. در حالت کلی همه این تجهیزات ۴ بخش مهم به نام هدست، سر گوشی، دیافراگم و تیوب دارند که از این طریق صدای اندام داخلی راحت تر به گوش پزشک خواهد رسید و معاینه دقیق‌ تری را انجام خواهد داد.