نخ بخیه جراحی

غزل 
  بازدید : 175
يکشنبه 15 اسفند 1400 زمان : 12:45 


1
2
3
4
5

نخ بخیه | نخ جراحی

نخ بخیه و عمل جراحی اصلی ترین روش بستن زخم ها هستند. حتی روش های جدیدتر برای بستن زخم ها، مانند استفاده از گیره یا پنس نیز هرگز به این رابطه خاتمه نمی دهند. در حالی که گیره ها و پنس ها برای بستن بسیاری از انواع زخم های خارجی قابل استفاده هستند، زخم های عمیقتر تقریباً همیشه به بخیه احتیاج دارند.

طبقه بندی نخ های جراحی

بخیه ها را می توان به طور گسترده به دو گروه طبقه بندی کرد:

نخ جراحی قابل جذب
نخ جراحی غیر قابل جذب

نخ بخیه قابل جذب همانطور که از نام آن پیداست در نهایت در بدن جذب می شوند و پس از مدتی اثری از آنها باقی نمی ماند. انواع و اندازه های زیادی از این بخیه ها وجود دارد و هر نوع از آنها، برای جراحی خاص یا بخشی از بدن، مناسب تر است. نقاط قوت این بخیه ها نیز متفاوت است.

مواد تشکیل دهنده نخ های بخیه

بخیه های قابل جذب از هر دو نوع طبیعی و مصنوعی وجود دارند. سپس هر نوع را بسته به اینکه یک رشته ای یا چند رشته ای است دسته بندی می کنند. بخیه های قابل جذب تک رشته به عنوان مونوفیلامنت شناخته می شوند در حالی که نخ های بخیه چند رشته ای، بخیه های قابل جذب مولتی فیلامنت نامیده می شود.

نمونه هایی از بخیه قابل جذب

1 - نخ جراحی (PDO (polydioxanone

این یک بخیه قابل جذب مصنوعی تک رشته ای از جنس پلی استر است. آنها بصورت بی رنگ یا رنگی، در رنگ های مجاز FDA وجود دارند. این نوع نخ بخیه، تقریبا برای بافت های داخلی نرم مناسب است. به ویژه برای جراحی های قلبی عروقی در کودکان و در بافت های در حال رشد، بسیار مناسب است. این نوع نخ جراحی برای جایی مناسب است که بیشتر از 6 هفته از بیمار نگهداری می شود.

2 - نخ جراحی PGA (پلی گلیکولید اسید)

این یک بخیه قابل جذب چند رشته ای و به شکل بافته شده است که از اسید پلی گلیکولیک ساخته شده است. آن را با N-laurin و L-lysine روکش می کنیم تا یکدست و صاف شود. مدت زمان جذب آن حدود 90 روز است و به صورت بی رنگ یا به رنگ بنفش ساده ساخته می شود. این نوع نخ بخیه بسیار محکم بوده و در طی زمان بحرانی بهبود زخم های وخیم، همچنان کارآمد خواهد بود. این نوع نخ، گره های محکمی را ایجاد می کند که به راحتی باز نمی شوند. برای بستن زخم های زیر جلدی و انواع مختلف جراحی های داخلی، مناسب است.

3 - نخ بخیه PGCL (پلی گلیکولید-کاپرولاکتون)

PGCL یک بخیه قابل جذب تک رشته مصنوعی است که به صورت رنگی یا ساده تهیه می شود. اصلی ترین کاربرد آن در بافت های نرم، ترمیم و مسدود کردن خونریزی است. این نخ برای جراحی های قلبی عروقی یا عصبی عروقی مناسب نیست. میزان کشش آن به تدریج کاهش می یابد و پس از طی حدود 4 هفته به پایان می رسد. میزان ایجاد التهاب در این نوع بخیه، کم است. افرادی که مسن هستند، یا سوء تغذیه دارند، یا افرادی که ممکن است بهبود زخم شان کند باشد، نباید از PGCL استفاده کنند.

4 - نخ بخیه قابل جذب Catgut

این بخیه های قابل جذب، طبیعی هستند و از بافت های کلاژن تمیز شده روده گاو تهیه شده اند. این نخ برای بازسازی سریع بافت ها مناسب است. برخی از کشورها استفاده از catgut را در جراحی های انسانی متوقف کرده و فقط در جراحی های دامپزشکی استفاده می شوند.

5 - نخ بخیه PGCL

اینها بخیه هایی هستند که توسط بدن تخریب نمی شوند. اگرچه در نهایت می توانند در بدن تجزیه شوند، اما روند آن آنقدر کند است که بخیه در صورت جا ماندن می تواند برای همیشه باقی بماند. در صورت استفاده خارجی، این بخیه ها باید در حدود 7-10 روز بعد از عمل برداشته شوند. مانند انواع بخیه قابل جذب، در اینجا انواع مصنوعی و طبیعی نیز وجود دارد. آنها سپس به دو دسته تک رشته ای و چند رشته ای تقسیم می شوند. بخیه های چند رشته ای با توجه به نحوه اتصال رشته های آنها تقسیم می شوند. آنها می توانند:

بافته
بافته و تابیده شده
بافته و روکش شده

هر یک از آنها برای جراحی های خاصی مناسب است.

نمونه هایی از بخیه غیر قابل جذب

بخیه های نایلونی تک رشته ای و چند رشته ای از پلیمرهای آلیفاتیک زنجیره ای بلند نایلون 6 ساخته شده اند. آنها در طیف گسترده ای از عمل های جراحی مورد استفاده قرار می گیرند. از آنها می توان در جراحی های چشم، قلب و عروق و حتی در جراحی مغز و اعصاب استفاده کرد. آنها بیشتر به صورت رنگی و به رنگ سبز یا آبی یا حتی سیاه دیده می شوند. این رنگ ها باعث بهتر دیده شدن آنها در حین عمل جراحی می شود. بخیه های نایلونی از ویژگی های کششی بالایی برخوردار بوده و برای مدت زیادی، محل مورد نظر را محکم در کنار هم نگه می دارند. آنها حتی بعد از دفرمه شدن، به راحتی به شکل اولیه خود بر می گردند. این امر به ویژه در مورد بخیه های نایلونی تک رشته صادق است. در استفاده از بخیه های نایلونی حداقل واکنش بافتی وجود دارد و بنابراین میزان التهاب و عفونت آنها نیز کم است.

6 - نخ جراحی سیلک

بخیه های ابریشمی غیر قابل جذب هستند و از مواد پروتئینی طبیعی پروتئین به نام فیبروئین ساخته می شوند. این نوع نخ جراحی به صورت چند رشته ای و درهم تنیده ساخته شده است که سپس با موم یا سیلیکون پوشانده می شود تا ظرفیت نگهداری آب را کاهش دهند و کار با آنها راحت تر شود. این بخیه ها برای بسیاری از انواع جراحی ها مانند چشم، مغز و اعصاب، قلب و عروق و در بستن بسیاری از انواع زخم های traumatic یا جراحی باز مناسب است. علیرغم اینکه بخیه های ابریشمی قابل جذب نیست، اما به تدریج قدرت کشش خود را از دست می دهند و به همین دلیل ممکن است برای جایی که کشش دائمی لازم دارد خیلی ایده آل نباشند. واکنش اولیه بافتی برای آن، حداقل است و به زودی بخیه توسط بافت های همبند فیبر سخت محصور می شود.

7 - نخ جراحی پلی استر

بخیه های پلی استر، مصنوعی و غیر قابل جذب هستند. آنها از پلی اتیلن ترفتالات ساخته شده اند. آنها ماندگار هستند و میزان کشش آنها تغییر نمی کند. آنها بدلیل این ویژگی که واکنش بافتی برای آنها حداقل است، برای جراحی زیبایی بینی ایده آل هستند. بخیه های غیر قابل جذب پلی استر همچنین برای انجام عمل جراحی قلب مفید است. بصورت روکش دار یا به صورت ساده تولید می شوند.

8 - نخ بخیه پلی پروپیلن

این یک طبقه دیگر از بخیه های غیر قابل جذب مصنوعی است و خواص کششی خوبی دارد. این ماده از استریوایزومر بلوری ایزوتاکتیک پلی پروپیلن ساخته شده است. این بخیه برای انجام جراحی های قلبی و عروقی ایده آل است. سایر مناطقی که از آنها استفاده می شود مانند جراحی های چشم پزشکی و مغز و اعصاب است.

بخیه ها در اندازه های مختلف با سوزن هایی با اندازه های مختلف و سرهای متنوع تهیه می شوند. نوع بخیه و سوزن مورد استفاده، متناسب با نوع عمل و محل آن، تعیین می شود.