گوشی پزشکی ABN مدل Spectrum

غزل 
  بازدید : 144
سه شنبه 13 ارديبهشت 1401 زمان : 20:36 


1
2
3
4
5

گوشی پزشکی نوعی ابزاری است که برای انتقال صداهای کم حجم مانند ضربان قلب (یا صداهای روده‌ای، وریدی یا جنینی) به گوش شنونده (پزشک) استفاده می‌شود.

گوشی پزشکی ممکن است از دو قطعه گوشی تشکیل شده باشد که با استفاده از لوله‌ای انعطاف‌پذیر به دیافراگمی که روی پوست بیمار قرار می‌گیرد متصل می‌شود.

گوشی پزشکی به یکی از نمادهای حرفه پزشکی تبدیل شده است. منشاء گوشی پزشکی را می‌توان به پزشک فرانسوی La'nnec نسبت داد که در سال 1819 یک مدل خام اختراع کرد که شامل یک جعبه چوبی بود که به پزشکان کمک می‌کرد تا صداهای داخل حفره قفسه سینه را بشنوند.

از آن زمان تاکنون بر روی این وسیله تغییرات زیادی اعمال شده است. گوشی پزشکی ABN مدل Spectrum یکی از بهترین محصولات در این زمینه است.

خرید گوشی پزشکی

صدا به عنوان یک ابزار تشخیصی برای هزاران سال استفاده شده است. شما می‌توانید با گوش به قفسه سینه افراد چیزهای زیادی یاد بگیرید. مثلاً دریچه قلب به طور کامل بسته نمی‌شود. یا اینکه روده مسدود شده است. حتی کسانی که تخصص دارند می‎‌توانند با گوش دادن می‌توانند اندازه کبد را تعیین کنند.

گوشی پزشکی اولیه در اوایل قرن نوزدهم توسط پزشک فرانسوی René Laennec اختراع شد. اختراع او به او کمک کرد صداهای بدن را با وضوح بیشتری بشنود، بله، اما Laennec در واقع تلاش می‌کرد به یک هدف متفاوت دست یابد: فاصله پزشک و بیمار. بهداشت در دهه 1800 مانند امروز نبود، و دکتر از فشار دادن صورت خود به بدن های کثیف، بدبو و شپش زده خسته شده بود.

گوشی پزشکی Laennec اساسا یک لوله توخالی بود. نوآوران دیگر طرح‌های پیچیده‌تری را ایجاد کردند که با گوشی پزشکی دیوید لیتمن، دکتر مستقر در هاروارد، به اوج خود رسید، که تقریباً همان چیزی است که امروزه بر گردن پزشکان و پرستاران امروزی آویزان است.

این گوشی‌های هوشمند می‌توانند صداهایی را به اندازه ضربان قلب جنین که تنها شش هفته پس از بارداری انجام می‌شود، دریافت کنند و در حالی که رایج‌ترین کاربرد آن‌ها در تشخیص قلب، نفس و همراه با کاف فشار خون، صداهای خون است، می‌توانند ابزاری حیاتی در تشخیص ناهنجاری‌ها در سیستم گوارشی و وریدی باشند.

انواع گوشی پزشکی

آکوستیک

گوشی‌های آکوستیک انتقال صدا را از طریق قفسه سینه، از طریق لوله‌های توخالی پر از هوا، به گوش شنونده انجام می‌دهند. یکی از مشکلات گوشی‌های آکوستیک این بود که سطح صدا بسیار پایین بود.

این مشکل در سال 1999 با اختراع لومن پیوسته طبقه بندی شده (داخلی) و مکانیسم آکوستیک جنبشی در سال 2002 برطرف شد.

الکترونیکی

گوشی پزشکی الکترونیکی با تقویت الکترونیکی صداهای بدن، بر سطوح پایین صدا غلبه می‌کند و آن‌ها را تشخیص می‌دهد. از آنجایی که صداها به صورت الکترونیکی منتقل می‌شوند، یک گوشی پزشکی الکترونیکی می‌تواند یک دستگاه بی‌سیم باشد، می‌تواند یک دستگاه ضبط باشد و می‌تواند کاهش نویز، افزایش سیگنال و خروجی بصری و صوتی را ارائه دهد.

در حدود سال 2001، نرم‌افزاری مبتنی بر رایانه شخصی را معرفی شد که یک فونوکاردیوگراف، نمایش گرافیکی صداهای قلب و ریه را قادر می‌سازد تا براساس الگوریتم‌های مرتبط تفسیر شود. همه این ویژگی‌ها برای اهداف پزشکی از راه دور (تشخیص از راه دور) و آموزش مفید هستند.

گوشی‌های پزشکی الکترونیکی همچنین همراه با برنامه‌های سمع به کمک رایانه برای تجزیه و تحلیل صداهای ضبط‌شده قلب استفاده می‌شوند.

گوشی پزشکی با قابلیت ضبط

برخی از گوشی‌های طبی الکترونیکی دارای خروجی صوتی مستقیم هستند که می‌توان با دستگاه ضبط خارجی مانند لپ‌تاپ یا ضبط کننده MP3 استفاده کرد.

از همین ارتباط می‌توان برای گوش دادن به سمع صوتی ضبط شده قبلی از طریق هدفون گوشی پزشکی استفاده کرد، که امکان مطالعه دقیق‌تر برای تحقیقات عمومی و همچنین ارزیابی و مشاوره در مورد وضعیت بیمار خاص و پزشکی از راه دور یا تشخیص از راه دور را فراهم می کند.

برخی از برنامه‌های تلفن هوشمند وجود دارند که می توانند گوشی پزشکی شما باشند. و این برنامه‌ها حداقل یکی از میکروفون خود گوشی برای تقویت صدا، تولید تصویرسازی و ارسال ایمیل نتایج استفاده می‌کند.

این برنامه‌ها ممکن است برای اهداف آموزشی یا به‌عنوان موارد جدید استفاده شوند، اما هنوز برای استفاده پزشکی حرفه‌ای مورد پذیرش قرار نگرفته‌اند.اولین گوشی پزشکی که می‌توانست با اپلیکیشن گوشی هوشمند کار کند در سال 2015 معرفی شد.

فتوسکوپی

گوشی پزشکی جنینی یا فتوسکوپی یک گوشی پزشکی آکوستیک است که به شکل یک شیپور شنونده است. برای گوش دادن به صدای قلب جنین بر روی شکم زن باردار قرار می گیرد.

داپلر

گوشی پزشکی داپلر یک دستگاه الکترونیکی است که اثر داپلر امواج اولتراسوند منعکس شده از اندام‌های داخل بدن را اندازه‌گیری می‌کند. اخیراً نشان داده شده است که داپلر شنیدن حرکات دریچه‌ای و صداهای جریان خون را که در معاینه قلبی با گوشی‌پزشکی در بزرگسالان تشخیص داده نمی‌شوند، امکان‌پذیر می‌سازد.

سمع داپلر حساسیت 84 درصدی را برای تشخیص نارسایی‌های آئورت نشان می‌دهد در حالی که سمع‌دهی استتوسکوپی کلاسیک حساسیت 58 درصدی را نشان می‌دهد.